“Danique, werk even door!”
“Peter, zou je niet met je huiswerk starten?”
Zomaar 2 uitspraken die waarschijnlijk veel voorkomen in de klas of thuis.
Ik begeleid op het moment een aantal kinderen uit groep 7 en 8. Ik zie hen regelmatig 1-op-1 op hun eigen school, en daarnaast zien zij elkaar ook af en toen in een groep. Op deze manier probeer ik om de transfer van wat zij in de groep leren, naar hun eigen school zo groot mogelijk te maken. In de groep spreken we dan over een bepaald onderwerp, en tijdens de 1-op-1 gesprekken maken we het persoonlijker: hoe is dat voor jou in de klas? Hoe kunnen we bepaalde dingen beter maken in het lesaanbod? Welke vaardigheden gaan we de komende tijd extra aandacht geven?
Het onderwerp dat de laatste tijd erg leeft is ‘Zelfverantwoordelijk leren’. Wie is er verantwoordelijk voor jouw leren? Ben jij dat zelf? Of is dat je juf/meester/moeder/vader?
Wie zorgt er bijvoorbeeld voor dat je aan het werk gaat? Doe je dat uit jezelf? Of moet je meester of juf je aansporen?
Wie zorgt ervoor dat het huiswerk op tijd af is? Doe je dat zelf? Of moet je vader of moeder je hieraan herinneren, anders gebeurt het niet.
Dus wie is er verantwoordelijk voor het leren? Is het ´Zelfverantwoordelijk leren´, ´juf-verantwoordelijk leren´ of ´mama-verantwoordelijk leren´?
Als kinderen richting het VO gaan (of al op het VO zitten…), is dit een belangrijke ontwikkeling.
Inzicht bij de leerlingen is hierbij stap 1, en loslaten door juf/meester/ouders komt meteen daarna, zodat ze deze vaardigheden ook echt kunnen leren.
Let hier eens op in de komende week. Dit laat kinderen groeien!