“Bij ons op school starten we een klusklas en een plusklas!”, vertelde IB-er Margriet mij trots toen ik bij hen op school was voor een schoolscreening.
Mooi!, zei ik. Hoezo hebben jullie hiervoor gekozen?
Margriet haar antwoord: Een aantal ouders vroegen om een plusklas, maar dat voelde voor ons niet goed. Alsof alleen de begaafde kinderen talenten hebben waar ze buiten de les mee bezig mogen zijn. We wilden deze ouders wel tegemoet komen, want we kregen het gevoel dat ze anders naar een andere school zouden gaan, maar hen ook niet het gevoel geven dat hun kinderen alleen bijzonder waren. Er zijn zoveel kinderen met talenten! Daarom hebben we ook meteen een klusklas gestart, waar kinderen die veel met hun handen kunnen ook hun talenten kwijt kunnen.
Ik zie vaker scholen waar dit speelt en tijdens een schoolscreening hebben we ruim de tijd om hier rustig over door te praten.
Ik ben zeker niet tegen een klusklas, en ook niet tegen een plusklas. Maar ik ben wel tegen het zonder doel oprichten van dit soort klasoverstijgende groepen. Er volgde een mooi gesprek met de school, met daarnaast een langer traject van samenwerken, waarbij uiteindelijk zowel voor de plusklas als de klusklas doelen werden opgesteld. Maar nog belangrijker: ook in de klassen werd uiteindelijk het een en ander veranderd, waardoor de talenten van alle kinderen meer tot bloei kwamen. Aan het einde van het traject hadden we competentere leerkrachten, tevreden ouders, maar vooral blijere kinderen in de school.