Een leerling laat clownesk gedrag in de klas zien, heeft regelmatig boze buien thuis, oogt ontevreden, vraagt veel van je als leerkracht. Waar denk je aan bij een kind die dit in de klas laat zien?
Allerlei oorzaken kunnen door je hoofd gaan. Zou er thuis iets aan de hand zijn? Is de stof in de klas misschien te hoog gegrepen? Is er wellicht een gedragsprobleem?
Dit zou uiteraard allemaal kunnen, maar zolang als we niet binnen het juiste kader kijken, is het moeilijk om dit gedrag te verklaren en er misschien een oplossing voor te vinden. Je hebt als leerkracht of IB-er dan meer informatie nodig.
Maar weet je dat al deze gedragingen ook zouden kunnen duiden op een kind dat aan het onderpresteren is. Ik ben al vaak op scholen geweest, waar voor een leerling al een hele zoektocht geweest is, voor er onderzocht is of de gedragingen misschien uit een meer- of hoogbegaafdheid verklaard konden worden. Voor de leerling is het zo jammer, en soms zelfs funest, dat hiermee zoveel tijd verloren is gegaan.
Twee zaken binnen een school hadden dit kunnen voorkomen:
- Een goede signalering. Het liefst van meerdere kanten: bij de intake, met een signaleringsinstrument, via stimulerend signaleren en uiteraard oudergesprekken. Met een signalering van verschillende kanten, heb je een hoogbegaafd kind al veel vroeger in beeld, maar kijk je ook een keer via dit kader naar alle kinderen.
- Kennis van hoogbegaafdheid in de school. Ik raad aan dat alle leerkrachten op school een basiskennis over hoogbegaafdheid hebben en dat daarnaast 1 of meerdere mensen in de school specialistische kennis hebben (afhankelijke van de grootte van de school). Door deze basiskennis in de hele school, voorkom je dat hoogbegaafdheid bij het begrijpen van gedragingen van kinderen vergeten wordt als verklaring. En heb je meer kans dat een onderpresterende leerling eerder gesignaleerd wordt en de juiste aanpak krijgt.
Uiteraard is het mogelijk dat het gedrag waarmee deze blog begon te verklaren is uit een situatie thuis of leer- of gedragsproblematiek. Maar ik raad je aan, om als school aan dit rijtje ook een mogelijke voorsprong, met onderpresteren toe te voegen. Zo creëren we hopelijk zo snel mogelijk een situatie waarin een kind het niet meer nodig heeft om door zijn gedrag aan ons te laten zien dat hij of zij hulp nodig heeft.